Zorgenvrij in Barcelona!

Ik denk dat het tijd is om jullie (ja, alle twee mijn lezers) over mijn woonomstandigheden hier in Barcelona te vertellen. Ik deel een flat, net als vele anderen hier. Ik woon samen met twee Spaanse meisjes die werken en een Frans meisje dat momenteel Spaans studeert en een semester aan de universiteit wilt gaan doen.

Gelukkig spreekt het Frans meisje erg goed Duits, dat maakt het voor mij een stuk eenvoudiger. Een van de Spaanse meisjes spreekt geen Engels, het Franse meisje is een beginner in Spaans en mijn leesvaardigheid is beter dan mijn spreekvaardigheid, maar met zes talen tussen ons vieren (Spaans, Engels, Baskisch, Catalaans, Frans, Duits en hier en daar een paar woorden Arabisch en Italiaans) en wat handen- en voetenwerk, vinden we best goed onze weg om te communiceren! We zullen dan misschien geen astrofysica met elkaar bespreken, maar wanneer komt dat onderwerp aanbod in alledaagse gesprekken?

Ik moet wel toegeven dat ik een beetje sceptisch was over het idee om een flat te delen. Aan het begin van mijn opleiding aan de universiteit deelde ik ook een flat en het was echt een ramp. Ik ga echt niet beweren dat ik de meest nette persoon van de wereld ben maar ik weet tenminste hoe ik mijn rommel kan beperken tot mijn eigen kamer. Mijn huisgenoten (allemaal jongens) wisten echter niet hoe dit moest. Ik werd daar regelmatig verwelkomt met bergen rommel en beschimmelde dingen in de koelkast.

Met dat in mijn achterhoofd, moet ik zeggen dat tot dusver het appartement hier mij enorm meevalt. Niet alleen zijn mijn huisgenoten aardig, schoon, netjes en behulpzaam (ze helpen je graag met dingen vinden etc.) maar het appartement zelf is ook uitstekend. We hebben een keuken met een wasmachine (wat een luxe), een badkamer (met een badkuip), vier slaapkamers en een woon- /eetkamer. Bij de eetkamer vind je het beste gedeelte van het appartement: een balkon dat uitkijkt op een groot deel van de stad. Wij zitten op de achtste verdieping en vanaf hier kun je de Torre Agbar, de Sagrada Familia en de zee zien.

Wat ik probeer te zeggen: Het komt goed! Als je, zoals ik, de neiging hebt om je zorgen te maken over alles dat fout zou kunnen gaan, stop dan.

Ik ben niet verdwaald, en mijn appartement was niet afschuwelijk. Probeer ook zoveel mogelijk de taal te gebruiken. Het is misschien niet perfect, maar de meeste van ons maken zelfs fouten in onze moedertaal. De meeste mensen zijn trots dat je tenminste probeert om de taal te spreken en zoals het gezegde luidt: oefening baart kunst.

Dus pak je spullen en ga op pad! Misschien zelfs naar Barcelona…

Katherine